بدون عنوان

یه خاطره از مکه:

شب آخر که میخواستیم برگردیم باید چمدونهارو میذاشتیم

توی راهرو،تو هم همش تو راهرو میدویدی

دونفراز خدمه هم وسائل و جابه جا میکردن یکیشون

محکم لپتو کشید اومدی تو اتاق  و با عصبانیت گفتی

لپ منو محکم کشید الان میرم با دمپایی حسابشو میرسم

بعد دمپاییاتو درآوردی بدو بدو رفتی و بابا هم پشت سرت اومد

و حسابی از خجالتشون دراومدی اونا هم با اینکه میزدیشون

میخندیدن..........

بعد ما هم به روی خودمون نیاوردیم یه کشفی که کردم اینه:

به بچه دفعه اول هرکاری هرچی بگی ملکه ذهنش میشه

اگه دعوات میکردم دیگه از خودت دفاع نمیکردی وبرای خودت

حقی قائل نمیشدی،اگه تشویقت میکردم دیگه هر کی

هرکاری میکرد سریع جبران میکردی و به بخشیدنش فکر نمیکردی

وکشف دیگه اینکه شما بچه ها تربیت کردن لازم ندارین اگه بزرگترها

رفتارشون درست باشه شما اصلا کار اشتباه نمیبینید که بخواید یاد بگیرید